Na vrhu planine Jagodnje, koja je ime dobila po šumskim jagodama kojima obiluje, nalazi se čuveni Mačkov kamen, poprište strašne bitke, iz Prvog svetskog rata, tačnije iz 1914. godine. Na najvišoj tački, na nadmorskoj visini od 924 metara, podignuta je spomen-kosturnica junacima palim u tom boju. Izgradnja spomen-kosturnice počela je 1928. godine, a četiri godine kasnije je osveštana od strane tadašnjeg patrijarha srpskog gospodina Varnave.
Bitka na Mačkovom kamenu odigrala se u periodu od 19. do 22. septembra 1914. godine i prema oceni mnogih istoričara, ovo je jedna od najkrvavijih i najtežih bitaka tokom čitavog Prvog svetskog rata. Završena je zvanično austrougarskom (pirovom) pobedom, ali je i iznedrila jednog od najvećih srpskih heroja Velikog rata potpukovnika Dušana Purića (1873 – 1914), iako se srpska vojska našla u nepovoljnom položaju izdao je oficirima 4. puka istorijsku zapovest: "Vojnici, mi smo ovde došli da ginemo za otadžbinu. Komandiri ispred svojih vodova i četa, komandanti ispred svojih bataljona, a ja ću ispred svih. Za mnom! U juriš! Za slobodu i otadžbinu"!
Nažalost, ovaj hrabri komandant je poginuo 22. septembra 1914. godine. Njegova smrt veoma je potresla srpske borce, te su oni bez oklevanja narednih nekoliko dana sa sobom svuda nosili u sanduku njegovo telo, odbijajući da ga ostave u bespućima Mačkovog kamena. Tek četvrtog dana stigla je naredba komandanta Prve armije, generala Petra Bojovića, da se telo ne nosi po boju, te je potpukovnik Dušan Purić sahranjen u porti valjevske crkve. Posthumno je komandant Dušan Purić unapređen u čin pukovnika.
Inače, u borbama na Mačkovom kamenu poginulo je čak 115 srpskih oficira, a ranjeno njih 176, među kojima i knez Đorđe Karađorđević. Takođe, učesnik ove bitke bila je i poznata srpska slikarka i bolničarka Nadežda Petrović, koja je na Mačkovom kamenu stigla nakon četvorodnevnog marša, sa položaja u Sremu. Sve vreme borbe, bila je u bolnici, neposredno uz ratište. U skoro dvonedeljnim borbama oko Mačkovog kamena, i jedna i druga vojska imala je oko 15.000 poginulih ili ranjenih, a samo u jednom danu izginulo je oko 2000 vojnika (od toga 800 srpskih heroja).
Spomenik palim borcima je visine osam metara, izrađen je od pritesanih granitnih blokova u vidu kapele sa zvonikom na čijem vrhu se nalazi krst. Kapela ima dvokrilna, rešetkasta vrata, a u unutrašnjosti je freska-ikone Bogorodice sa Isusom, rad slikara Živorada Nastasijevića. Prostor oko ovog spomenika je ograđen 1936. godine. Na stubovima kapije su dve spomen-ploče sa stihovima Vojislava Ilića Mlađeg:

"Neznani brate, kad putem naiđeš,
Za jedan časak zastani u hodu,
I svrati ovde gde spavaju žrtve,
Iz ispolinske borbe za slobodu.
Poklon' se svetoj kosturnici njinoj
I opomen' se, zatvarajuć' vrata:
Da pravo znači više nego sila,
I da je David survo Golijata."-prva ploča

"Jugosloveni, o, rođena braćo,
Odbac' te rasprave i trvenje svako!
Zakunte se na ljubav i slogu
Pa će nam biti i u grobu lako!"-druga ploča

Između stubova i nad vratima je natpis "Otadžbina palim herojima".

U znak sećanja na stradale, svake godine u septembru opštine Ljubovija i Krupanj organizuju parastos i istorijski čas, koji okuplja veliki broj građana, učesnika rata, predstavnika državnih, vojnih i kulturnih organizacija.
Na Mačkovom kamenu je tišina. Šuma, koja je nestala tokom borbi, ponovo je porasla. Verovatno je isto kao i pre bitke. Sa samog vrha Mačkovog kamena pružaju se prelepi pogledi ka Bosni i Hercegovini, Drini, i Azbukovici.